چهارشنبه سوری ،عکس چهارشنبه سوری به همراه آیین ها

چهارشنبه سوری

چهارشنبه سوری که با نام‌های چهارشنبه آخر سال و شب چهارشنبه سرخ نیز شناخته می‌شود. یکی از جشن‌های ایرانی است که در شب آخرین چهارشنبه سال (سه‌شنبه شب) برگزار می‌شود.

چهارشنبه سوری از دو واژه “چهارشنبه” پایان سال و واژه “سوری” كه همان “سوریك” پهلوی و به معنی سرخ است ساخته شده است و روی هم رفته به معنی چهارشنبه‌ سرخ است.

آیین های چهارشنبه سوری

آجیل چهارشنبه سوری:
آجیل چهارشنبه سوری از هفت مغز و میوه خشكك {پسته، بادام، سنجد، كشمش، گردو، برگه هلو، انجیر}، به نماد هفت امشاسپندان درست شده و آن را در سفره چهارشنبه سوری می گذارند تا همه خانواده برای شگون و تندرستی از آن بخورند.

کوزه شکستن:
درون کوزه کهنه سال پیشین كمی آب می ریزند و آنرا از بالای بام به زمین می اندازند زیرا می گویند که فروهرها از کوزه نو دیدن خواهند کرد و آب پاشیده شده، نشان روشنایی در خانه است. در زمان ساسانیان به جای آب، سترهایی (سکه هایی) را درون کوزه می انداختند و آن را از پشت بام به زمین پرتاب می کردند برای اینكه روزی و فزونی برای آنان فرستاده شود.

كفچه (قاشق) زنی:
آیین كفچه زنی كم و بیش در همه سرزمین های ایران بزرگ برگزار می شود. بدین گونه است که مردم و گاهی کودکان کاسه و كفچه  را به هم کوبیده و در پشت در پنهان می شوند و خاوند (صاحبخانه) تخم مرغ یا پیشكشی درون کاسه می گذارد. كفچه زنان چه مرد چه زن بیشتر خود را با چادر می پوشانند.

كفچه زنی نماد پذیرایی از فروهر‌ها است زیرا كه كفچه و كاسه مسین نشانه‌ خوراك و خوردن بود. ایرانیان باستان برای فروهر‌ها بر بام خانه خوراك های گوناگون می‌گذاشتند تا از این میهمانان تازه رسیده‌ آسمانی پذیرایی كنند و چون فروهر‌ها پنهان و نمی توان دیدشان، كسانی هم كه برای كفچه زنی می‌رفتند، كوشش می‌كردند روی بپوشانند و ناشناس بمانند و چون خوراك و آجیل را ویژه فروهر می‌دانستند و دریافتشان را همایون می‌پنداشتند.

شال اندازی:
در آیین شال اندازی جوانان از روی بام خانه همسایگان و خویشان یا  نامزدشان، شال خود را از روی روزنه‌ هیمه سوز (شومینه) پایین می کنند و خاوند یا دختران در گوشه آن شال شیرینی و تخمه می پیچند.

شگون (فال) گوش :
آیین شگون گوش بیشتر برای كسانی است كه آرزویی دارند، مانند دختران دم بخت یا زنان در آرزوی فرزند. آنها سر چهار راهی كه نماد گذار از دشواری ها بود می‌ایستادند و كلیدی را كه نماد گشایش بود، زیر پا می‌گذاشتند و آرزویی می‌كردند و به گوش می‌ایستادند و گفت و گوی نخستین رهگذر را پاسخ به آرزوی خود می‌دانستند. بدرستی آنها از فروهر‌ها می‌خواستند كه گره كارشان را با كلیدی كه زیر پا داشتند، بگشایند.

عکس ها از عبدالواحد میرزازاده -داود قهردار -مهدی قاسمی – منا هوبه فکر-روح‌اله وحدتی – محمدرضا ندیمی از ایسنا

چهارشنبه سوری

عکس چهارشنبه سوری

عکس چهارشنبه سوری